فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِّن قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ [سوره النمل، آیه ۵۶]
آنها پاسخی جز این نداشتند که (به یکدیگر) گفتند: خاندان لوط را از شهر و دیار خود بیرون کنید، که اینها افرادی پاکدامن هستند.
دلیل قوم لوط در آخر آیه، رمق نوشتن را ازم میگیرد. دیگر چه حرفی برای گفتن باقی میماند؟ «آنها را اخراج کنید چون که همرنگ ما نمیشوند. آنها پاکدامناند. میخواهند دنیایمان را بهشت کنند. لذا در این دیار جایگاهی ندارند. بیرونشان کنید». من، تو، او، ما، شما و ایشانهای زیادی در خاطرم آرشیو میشوند که همیشه به دلیل پاکدامن بودن و همرنگ دیگران نشدن، نیش و کنایههای زیادی به سمتشان روانه میشود. در اطراف و در جامعه کم نیستند. چقدر نجیبانه میروند و میآیند و در مقابل تهاجمها خم به ابرو نمیآورند. تنها دلخوشیشان دو کلمه است «طوبا للغربا».
فرم در حال بارگذاری ...