وبلاگ

«اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذي اَدْعوُهُ فَيُجيبُني وَاِنْ كُنْتُ بَطيـئاً حينَ يَدْعوُني» 

«سپاس خدای را كه می‌خوانمش و جوابم را می‌دهد. اگر چه سستی‏ می‌كنم وقتی كه مرا می‌‏خواند»

وقتی تصور می‌کنم چه قدر با بی‌حالی و کراهت به سوی تو آمدم و به تو لبیک گفتم، شرمنده می‌شوم و مجالی برای نوشتن باقی نمی‌ماند‌. سستی در عشق ورزیدن به تو، نوشتن ندارد. محبت تو به بنده‌هایت آنقدر خالصانه و عمیق است که هر چه راه کج می‌کنند، باز هوای‌شان  را داری و پشت‌شان را خالی نمی‌کنی. خدای خیلی خوبی هستی؛ اگر چه ما بنده‌ها چنگی به دل نمی‌زنیم.